“interfache” NO “interfàtzia”

In sa locutzione “a fache [fachi, faci, etc.] a...” o “a fache de...” tenimus su derivadu de su sust. lat. FACIES, cun su valore de: a probe..., a curtzu....

Àteros derivados dae custu faeddu lat. sunt in sardu fachile [facili, etc.], caratza chi si ponet a su molente; infachilare o afachilare [infacilai, etc.], pònnere sa caratza a su molente o, pro estens., si cugugiuare.

De seguru dae sa matessi paràula derivat “infache”, chi inditat sa parte de intro de unu capote, de una giubba, de una cosa in generale (in ital. “interno”). Una cosa diferente dae “aforrru, inforru” (dae su cast. “aforro”, dae “aforrar”) chi currispondet a ital. “fodero, fodera”.

In sardu modernu, imbetzes, pro inditare sa parte anteriore de sa conca umana, at bintu “cara”, chi est su sust. cast. "cara".

Totu custu lu semus narende ca amus lèghidu in web su tèrmine “interfàtzia”, comente currispondente de s'ital. “interfaccia”, chi est su calcu de s'ingl. “interface”, cump. de “inter-” ‘inter-’ e “face” ‘cara’.


Tenende contu chi in sardu amus giai formadu “infache” (dae “fache”), nos paret mègius in sardu “interfache” e NO “interfàtzia” (chi est petzi s'addatamentu de s'ital. “interfaccia”), pro inditare, in eletrònica, unu dispositivu de collegamentu intre duas entidades de unu sistema.../ in informàtica, un'elementu de collegamentu intre s’elaboradore e un’entidade esterna... / pro estensione, s'elementu de cuntatu o intermediatzione intre entidades, sistemas, cosas, pessones diferentes.
Es.: interfache fìsica, interfache lògica, interfache gràfica, interfache parallela, interfache seriale, interfache utente, interfache òmine-màchina ,
interfache a ria de cumandu, etc.