17/09/13

"mòngia" NON "suora"

Cun sas paràulas "mòngiu, mòngia" o finas 'monzu, monza', dae su cat = cat. monjo, monja, [dae lat.  vulg. monĭcus, del ll. td. monăchus, íd., e custu, dae gr. monakhós 'solu, solitàriu', der. de mónos 'unu, solu'], definimus sos religiosos chi istant in unu cumbentu. Custas sunt sas paràulas traditzionales pro denominare custos religiosos.
Tando, est giustu "tzia mea est mòngia".
Duncas, sa paràula "suora", chi currispondet a s'ita. "suora" [dae lat. sŏror (-ōris) «sorre»] non nos servit, nde podimus fàghere a mancu.

Nessun commento:

.............................................................................................

• Diegu Corràine [dsc], moderadore e redatore.

.............................................................................................

INCARCA IN SU FAEDDU CHI T'INTERESSAT! Si cheres imparare a praticare sa LSC, inoghe ti podimus agiuare. Pro fàghere pregontas, ma finas pro currègere faddinas chi podimus fàghere finas nois, iscrie a: limbasardacomuna@gmail.com

Amus pessadu chi pro sos amigos chi cherent megiorare s'ortografia de sa LSC, cumbenit a tènnere un'ispàtziu che a custu in ue podimus pònnere AVERTÈNTZIAS in manera istàbile, a disponimentu de totus, pro: dare cussìgios, rispòndere a pregontas, currègere isbàllios.

LSC > Delìbera numb. 6/14 de su 18 de abrile de su 2006, su Guvernu sardu aprovat sas normas de sa Limba sarda comuna>Limba Sarda Comuna