Dae su lat. tardu eclesiàticu MARTYR -YRIS, leadu dae su gr. μάρτυς -υρος, «testimòngiu», in sardu tenimus "màrturu" (e finas "màrture"), chi però tenet in totue su valore de "paralìticu".
Duncas pro dare su valore de "pessone chi sacrìficat sa vida pro un'idea" non podimus pònnere "màrturu" ma su cultismu "màrtire".
Comente pro àteros cuntzetos: trèmene VS tèrmine, grìmine VS crìmine, etc., in ue s'oponent cuntzetos diferentes.
Tando, si cherimus intitulare unu monumentu a pessonàgios de importu de s'istòria sarda, devimus pònnere: «A sos màrtires de sa natzione sarda» NO "A sos màrturos de sa natzione sarda" (chi andat bene petzi si, a beru, cherimus dedicare unu monumentu "a sos paralìticos de sa natziones sarda"). Si, imbetzes, cherimus ammentare "eroes", "pessones chi sacrìficant sa vida pro un'idea", a iscrìere "màrturos" est una faddina grave, ridìcula in totu. Ite dannu!
RÈGULAS DE ISCRITURA IN SARDU > Si cheres èssere informadu de sas notas noas, pone inoghe s'indiritzu de posta eletrònica tua.
Nessun commento:
Posta un commento