In sardu tenimus su verbu "criare", dae su latinu «creāre», pro inditare su cuntzetu de "fàghere s'ou" in sa pudda e àteros pugiones o "angiare" in àteros animales, es.: sas puddas como non bi sunt criende.
B'at finas un'impreu befulanu o de minisprètziu de custu sentidu relatzionadu cun sos pugiones o animale, es.: su diàulu chi t'at criadu!; su santu chi t'at criadu!
Acuntesset finas chi in poesia apant impreadu "criare" in su sentidu nèutru de "originare, fàghere nàschere", es.: Deus at criadu su mundu.
Ma nos paret un'impreu non proponìbile modernamente.
B'at derivados chi torrant a su matessi sentidu:
— criòngiu (s.m.), "atzione de criare"
— criongiana (ag.), "pudda chi faghet oos meda".
Sena contare chi, si non nos agradat "creare", podimus impreare "formare", "istituire", "sestare", "cuncordare", etc.
Finas in s'ispagnolu b'at "criar" VS "crear".
In italianu tenimus "creare" in su sentidu de "originare, fàghere una cosa noa, istituire". In antigòriu teniat sa forma "criare".
---
d.corràine
Nessun commento:
Posta un commento