Cun sas paràulas "mòngiu, mòngia" o finas 'monzu, monza', dae su cat = cat. monjo, monja, [dae lat. vulg. monĭcus, del ll. td. monăchus, íd., e custu, dae gr. monakhós 'solu, solitàriu', der. de mónos 'unu, solu'], definimus sos religiosos chi istant in unu cumbentu. Custas sunt sas paràulas traditzionales pro denominare custos religiosos.
Tando, est giustu "tzia mea est mòngia".
Duncas, sa paràula "suora", chi currispondet a s'ita. "suora" [dae lat. sŏror (-ōris) «sorre»] non nos servit, nde podimus fàghere a mancu.
RÈGULAS DE ISCRITURA IN SARDU > Si cheres èssere informadu de sas notas noas, pone inoghe s'indiritzu de posta eletrònica tua.
Nessun commento:
Posta un commento