Sas paràulas "tesoru/tesoro" sunt italianismos.
In su sentidu de 'richesa' , cantidade de dinare, oro o àteru, si podet nàrrere "siddadu", "ascusòrgiu": Duncas est giustu. "in palas de sa crèsia ant agatadu unu siddadu (o un'ascusòrgiu).
Si si tratat de s'ita. 'fare tesoro di...", si podet nàrrere "tirare profetu dae...": "amus tiradu profetu dae sos cussìgios tuos".
Si ita. 'tesoro' est pro una pessone, podet andare bene "prenda": "maridu meu est una prenda".
Si, in càmbiu, cherimus inditare unu Ministèriu, podimus nàrrere "Ministèriu de s'Eràriu, de su Patrimòniu Pùblicu, de su Fiscu".
RÈGULAS DE ISCRITURA IN SARDU > Si cheres èssere informadu de sas notas noas, pone inoghe s'indiritzu de posta eletrònica tua.
1 commento:
"Tesoru" esti in totu is vocabolariusu de campidanesu scrittus eita in s'urtimus cent'annus. Poiri puru essi chi esti un italianismu, ma si poiri puru narai chi esti oramai diventau e totu parti de sa limba nosta.
http://www.sardegnadigitallibrary.it/mmt/fullsize/2009042213012700131.pdf
Posta un commento