"vocabulàriu" NON "fueddàriu" o "faeddàriu"

In sardu, su perìgulu prus mannu de oe sunt sas interferèntzias lessicales dae s'italianu e finas dae s'inglesu. Sende gasi, calicunu, in càmbiu de agiuare a afortire sas paràulas fundamentales chi arriscant de iscumpàrrere (nùmenes de sos colores, de sos meses, etc.) perdet tempus imbentende paràulas, finas cando su sardu las tenet e sunt giai raighinadas in sa limba. A dolu mannu, si tratat de sa "maladia linguìstica" connota comente "diferentzialismu", chi tenet amigos finas in Sardigna, mescamnete in su Cabu de Giosso, pustis chi unos trinta annos a como aiat "atacadu" in Cabu de Susu.

Una de sas paràulas cultas chi est presente dae meda in sardu est su tèrmine "vocabulàriu", in totu sas variedades e in totu sas òperas de lessicografia finas antigas.
Calicunu, non cuntentu de custu resurtadu e bidende chi custu faeddu est tropu assimigiante a s'it. "vocabolario", at pessadu de imbentare unu faeddu. E tando, dae "vocabolo" > "fueddu" at formadu "fueddàriu"! Ite imbentu e ite creatividade! Baddu si b'ant pessadu mai sos italianos chi podiant imbentare "parolario", sos ispagnolos "palabrario", etc.! De totu tenìamus bisòngiu, francu de cambiare/imbentare "fueddàriu" e de pònnere a rìere chie faeddat sus sardu o lu cheret imparare.

Duncas, nos mantenimus "vocabulàriu", chi andat bene meda in sardu. De su restu, est unu cultismu chi benit dae su dal lat. mediev. vocabularius o vocabularium, der. di vocabŭlum «vocàbulu, paràula, faeddu».
E semus in cumpangia bona, cun limbas sorres e finas cun limbas chi non nos sunt mancu parentes, comente si bidet craru in su chi proponimus inoghe:

-filipinu: bokabularyo

-maltesu: vokabularju

-romenu: vocabular

-ispagnolu: vocabulario

-catalanu: vocabulari

-portughesu: vocabulário

-inglesu: vocabulary

-frantzesu: vocabulaire